Catégorie : Uncategorized

  • Ouganda: Un projet de loi criminalisant l’identification en tant que LGBTQ

    Tags : Ouganda, LGBTQ, homosexualité, homophobie, gay,

    KAMPALA, 9 mars (Reuters) – Le parlement ougandais a adopté jeudi un projet de loi qui criminaliserait l’identification en tant que LGBTQ, les législateurs affirmant que l’interdiction actuelle des relations homosexuelles ne va pas assez loin.

    Le sentiment anti-LGBTQ est profondément ancré dans la nation est-africaine hautement conservatrice et religieuse, avec des relations homosexuelles passibles de la prison à vie.

    Plus de 30 pays africains interdisent les relations homosexuelles, mais la loi ougandaise, si elle est adoptée, semble être la première à criminaliser la simple identification en tant que lesbienne, gay, bisexuel, transgenre et queer (LGBTQ), selon Human Rights Watch.

    Le projet de loi ougandais a été présenté en tant que projet de loi d’un législateur privé et vise à permettre au pays de lutter contre « les menaces contre la famille hétérosexuelle traditionnelle », selon une copie consultée par Reuters.

    Elle punit d’une peine pouvant aller jusqu’à 10 ans de prison toute personne qui « se présente comme lesbienne, gay, transgenre, queer ou toute autre identité sexuelle ou de genre contraire aux catégories binaires de l’homme et de la femme ».

    Elle criminalise également la « promotion » de l’homosexualité et la « complicité » et le « complot » en vue de s’engager dans des relations homosexuelles.

    La loi est similaire à certains égards à une loi adoptée en 2013 qui a renforcé certaines peines et criminalisé le lesbianisme. Il a suscité une large condamnation internationale avant d’être invalidé par un tribunal national pour des motifs de procédure.

    Après la lecture du nouveau projet de loi au parlement, la présidente Anita Among l’a envoyé à un comité pour examen et auditions publiques avant qu’il ne soit renvoyé à la Chambre pour débat et vote.

    Parmi les parlementaires exhortés à rejeter l’intimidation, citant des menaces signalées par certains pays occidentaux d’imposer des interdictions de voyager aux personnes impliquées dans l’adoption de la loi.

    « Cette affaire d’intimider que » vous n’irez pas en Amérique « , qu’est-ce que l’Amérique? » dit-elle.

    Une enquête d’une commission parlementaire ordonnée en janvier sur des allégations de promotion présumée de l’homosexualité dans les écoles a déjà déclenché une vague de discrimination et de violence contre les membres de la communauté LGBTQ, selon des militants.

  • L’accord irano-saoudien isole davantage le Maroc

    Tags : Maroc, Arabie Saoudite, Iran, Sahara Occidental, Front Polisario,

    L’Iran et l’Arabie saoudite ont convenu vendredi de rétablir leurs relations après sept années d’hostilité qui avaient menacé la stabilité et la sécurité dans le Golfe et contribué à alimenter les conflits au Moyen-Orient, du Yémen à la Syrie, a rapporté Reuters vendredi.

    L’accord a été annoncé après quatre jours de pourparlers jusque-là non divulgués à Pékin entre les hauts responsables de la sécurité des deux puissances rivales du Moyen-Orient.

    Téhéran et Riyad ont convenu de reprendre leurs relations diplomatiques et de rouvrir leurs ambassades dans un délai de deux mois, selon un communiqué publié par l’Iran, l’Arabie saoudite et la Chine. « L’accord comprend leur affirmation du respect de la souveraineté des États et de la non-ingérence dans les affaires intérieures », a-t-il déclaré.

    Un porte-parole de la sécurité nationale de la Maison Blanche a déclaré que les États-Unis étaient au courant des informations faisant état de l’accord et saluaient tous les efforts visant à mettre fin à la guerre au Yémen et à désamorcer les tensions au Moyen-Orient.

    Les liens stratégiques de longue date entre l’Arabie saoudite et les États-Unis ont été tendus sous l’administration du président Joe Biden en raison du bilan du royaume en matière de droits de l’homme, de la guerre au Yémen et, plus récemment, des liens avec la Russie et la production pétrolière de l’OPEP+.

    En revanche, les liens croissants de l’Arabie saoudite avec la Chine ont été mis en évidence par la visite très médiatisée du président Xi Jinping il y a trois mois.

    La nouvelle sera bien accueillie par l’Algérie qui s’est toujours pour des relations équilibrés entre les pays arabes et le royaume des Ayatollahs. Par contre, le Maroc gardera une relation tendue en vue de l’instrumentaliser dans le but de diabolier le Front Polisario, le mouvement de libération qui conteste l’occupation du Sahara Occidental par le royaume chérifien.

    Des faits témoignant de la nouvelle configuration du monde où le Maroc peine à trouver sa place en raison de ses conflits avec ses alliés occidentaux, ce qui a poussé Rabat dans les bras de Tel Aviv. Autrement dit, le Maroc se trouve isolé à cause de ses relations conditionnées par le conflit qui l’oppose aux sahraouis depuis plus de 48 ans.

    #Maroc #Iran #Arabie_Saoudite #Algérie #Sahara_Occidental

  • Burkina Faso: L’armée poursuit son offensive à l’Est et au Nord

    Tags : Burkina Faso, djihadistes, terroristes, Sahel, Afrique de l’Ouest,

    Des militants non identifiés au Burkina Faso ont tué 11 soldats et en ont blessé quatre autres lors d’une opération de reprise de territoire dans l’est et le nord jeudi, a annoncé l’armée.

    Depuis 2018, le Burkina Faso est envahi par des insurgés liés à Al-Qaïda et à l’État islamique, qui ont pris le contrôle de vastes zones du pays d’Afrique de l’Ouest.

    Les attaques de ces groupes, également largement actifs au Niger et au Mali voisins, ont tué des milliers de civils et déplacé des millions de personnes, malgré la présence de troupes étrangères et de casques bleus des Nations Unies.

    Des opérations militaires pour les contrer sont en cours dans les provinces orientales de Tapoa, Boulgou et Koulpelogo et dans plusieurs régions du nord, a indiqué l’armée dans un communiqué.

    « Ces actions ont déjà entraîné de lourdes pertes parmi l’ennemi et la reprise du contrôle de certaines zones », ont indiqué les forces armées.

    Il a déclaré avoir tué plus de 112 insurgés.

    Reuters

  • EP schandaal: waarom werden vriendschapsgroepen afgeschaft?

    Tags : Europees Parlement, corruptie, Antonio Panzeri, Eva Kaili, Francesco Giorgi, Marokko, DGED, Marokkaanse geheime dienst, Mohamed Bellahrach,

    Schandaal in het Europees Parlement: waarom werden vriendschapsgroepen afgeschaft?

    Door Benoît Collombat, onderzoekseenheid van Radio France, Pauline Hofmann, Le Soir

    Het corruptieschandaal dat het Europees Parlement op zijn kop zette, heeft de dubbelzinnige rol van vriendschapsgroepen duidelijk gemaakt. Met de Belgische krant Le soir onderzocht de onderzoekseenheid van Radio France de acties van een van hen.

    Een van de eerste concrete effecten van Qatar-Marokkogate was de afschaffing van vriendschapsgroepen binnen het Europees Parlement . MEP (socialist doorgegeven aan La République en Marche) van 2009 tot 2019, Gilles Pargneaux was voorzitter van de vriendschapsgroep EU-Marokko tijdens zijn twee termijnen. Zijn naam dook weer op in de pers , aan de zijlijn van dit corruptieschandaal.  » Hij schaamde zich niet om zich voor te doen als persoonlijk adviseur van Zijne Majesteit de Koning « , bevestigt de voormalige Portugese afgevaardigde Ana Gomès die met hem omging binnen de socialistische fractie.  » Hij was bijna ambassadeur – zonder titel – van Marokko, en daar was hij erg trots op « , bevestigt een gekozen Franse socialist.

     » Ik heb mezelf nooit voorgesteld als de adviseur van Zijne Majesteit « , antwoordt Gilles Pargneaux, die zich voor het eerst sinds het uitbreken van de affaire publiekelijk uitspreekt.  » Ik heb Zijne Majesteit Koning Mohamed VI nog nooit gezien. Ik heb hem nooit persoonlijk ontmoet. Ik heb de belangen van Marokko niet verdedigd. Ik was de voorzitter van de vriendschapsgroep Europese Unie – Marokko… die geen vijandige groep was .”

    Banden met een Marokkaanse lobbyist

    Wanneer we hem ontmoeten in een weelderig hotel in Lille, steekt de man de persoonlijke band die hem met Marokko verenigt niet onder stoelen of banken: getrouwd met een Frans-Marokkaan, ontving hij in februari 2013 het equivalent van het Marokkaanse Legioen van Eer “ op de hoge instructie van Zijne Majesteit Mohammed VI ”.  » Marokko moet meer aanwezig zijn  » in het Europees Parlement, legde hij destijds uit . Uit gelekte Marokkaanse diplomatieke documenten blijkt dat de Marokkaanse autoriteiten zijn optreden en zijn standpunten waardeerden. “ Ik ben heel blij , antwoordt Gilles Pargneaux.Dit betekent dat we in de ogen van de Marokkanen het werk van een facilitator deden, wat hen efficiënt leek. Deze rol werd ook benadrukt door vertegenwoordigers van de Europese Unie (EU) .”

    Gilles Pargneaux et Kaoutar Fal in het EP

    In 2017 nam Gilles Pargneaux ook deel aan een debat in het Europees Parlement, in aanwezigheid van Kaoutar Fall, de algemeen directeur van een Marokkaans lobbybureau dat zeven maanden later werd uitgezet door de Belgische autoriteiten die haar beschouwen als “ actief betrokken bij inlichtingenactiviteiten voor het voordeel van Marokko ”. “ Ik werd in goed vertrouwen opgenomen ”, legt Gilles Pargneaux uit, “ Ze had me gevraagd haar te sponsoren. Ik heb contact opgenomen met de ambassadeur van het Koninkrijk Marokko bij de Europese instellingen. Hij vertelde me dat er geen probleem met haar was en dat hij zelf aan haar conferentie zou deelnemen .

    #image_title

    Een stichting en een lobbybedrijf op hetzelfde adres

    In 2018 richtte Gilles Pargneaux de Euromeda Foundation op, met de Marokkaan Mohamed Cheikh Biadillah (verkozen in het Huis van Raadsleden in Marokko en voorzitter van de parlementaire vriendschapsgroep Marokko-Europese Unie) en de Fransman Alain Berger van het lobbybedrijf Hill & Knowlton. “ We werden in augustus 2018 bij koninklijk besluit erkend als zijnde van openbaar nut en organiseerden dat jaar gewoon twee bijeenkomsten in het kader van de Marokkaanse denktank Beleidscentrum voor het Nieuwe Zuiden ”, legt Gilles Pargneaux uit. “ Ik heb een administratieve fout gemaakt door het hoofdkantoor van Euromeda op hetzelfde adres te zetten als Hill & Knowlton » , legt Alain Berger uit.  » Ik veranderde het na drie maanden. We zeiden tegen onszelf dat er behoefte was aan een stichting om de relatie tussen Afrika en Europa te verbeteren met een bepaalde Marokkaanse spil. Het doel van deze stichting was niet om de Europese politiek te beïnvloeden, maar om hulpprojecten in Afrika te vinden met trainingsprogramma’s, twinning, uitwisseling van materialen en het opleiden van vrouwelijke imams. ”

    Voor de in Brussel gevestigde ngo Western Sahara Resource Watch (WSRW) daarentegen is Euromeda vergelijkbaar met een lobbystructuur ten gunste van Marokko .  » Het concept werd gesteund door een aantal Marokkaanse persoonlijkheden « , antwoordt Alain Berger.  » Maar het werd nooit aangemoedigd door de Marokkaanse regering . »  » Het had niets te maken met de wens Marokko’s lobbyisten te zijn « , bevestigt ook Gilles Pargneaux, die aangeeft dat  » de Stichting sinds 2019 in de wacht is gezet  » wegens gebrek aan financiële partnerschappen.

    Eind 2018 werd de Stichting opgeschrikt door het gedwongen aftreden van het Franse Europarlementslid Patricia Lalonde , auteur van een rapport over het handelsakkoord tussen de EU en Marokko. Ze kreeg kritiek vanwege haar werk dat als bevooroordeeld ten gunste van Rabat werd beschouwd, nadat ze in september 2018 met twee andere EP-leden naar Marokko en de Westelijke Sahara was gereisd. “ Het programma van deze missie was nogal dubieus” , getuigt het ter plaatse aanwezige Finse EP-lid Heidi Hautala.Marokko wilde duidelijk laten zien dat de lokale bevolking veel baat heeft bij handelsovereenkomsten met de Europese Unie. We werden getrakteerd op een totaal eenzijdige voorstelling van zaken. Er was absoluut geen sprake van in ons programma om de onafhankelijke mensenrechtenorganisaties te ontmoeten die het Sahrawi-volk vertegenwoordigen. Toen ik er een paar wilde ontmoeten, blokkeerde de Marokkaanse politie dat .”

    Maar bovenal zal de pers onthullen dat Patricia Lalonde als lid van het Europees Parlement deel uitmaakte van de raad van bestuur van Euromeda.  » Ik wist toen niet dat ze met een delegatie van afgevaardigden naar de Sahara was vertrokken « , legt Gilles Pargneaux uit, waarbij hij aangeeft dat de ethische commissie van het Europees Parlement heeft geconcludeerd dat er geen schending van de gedragscode was. “ Haar rapport was goed, maar onder druk van leden van de Sahrawi-intergroep nam ze ontslag. Als voorzitter van de stichting was ik het slachtoffer van een kliek ”, klaagt het Renaissance-Europarlementariër.

    Diplomatie van La Mamounia

    Uitstapjes naar luxe hotels

    Afgezien van het geval van Patricia Lalonde, is het voormalige Portugese socialistische EP-lid Ana Gomès van mening dat bepaalde reizen in die tijd ook problematisch waren.  » Het leek duidelijk dat ze niet betaald werden door het Parlement « , zei Ana Gomès.  » Dit waren reizen die bij Marokko pasten en waarbij je naar fantastische hotels ging. Meerdere keren vroeg Gilles Pargneaux me waarom ik niet kwam.

    “ Ik heb mevrouw Gomès nooit voorgesteld om deel uit te maken van een vriendschapsgroepsreis. En ik heb de regels van het Europees Parlement altijd gerespecteerd ”, antwoordt Gilles Pargneaux die zegt het oud-Europarlementariër aan te willen klagen. “ De reizen werden betaald uit onze vergoedingen en openbaar gemaakt. Dit waren professionele en politieke reizen. Geen persoonlijke reizen .” Hij voegt eraan toe: “ Natuurlijk werden we welkom geheten door de Marokkaanse autoriteiten voor huisvesting. Maar we zaten niet in vijfsterrenhotels . »

    Deze kwestie van de financiering van de reizen van de leden van het Europees Parlement blijft onopgelost in het Parlement, aangezien reizen die door derden worden gefinancierd altijd zijn toegestaan… Op voorwaarde dat ze worden aangegeven. Parlementsvoorzitter Roberta Metsola, zelf vastgepind voor een niet-aangegeven reis naar Israël , stelt nog niet voor om het systeem fundamenteel te veranderen, nadat ze ‘ een aanval op de Europese democratie ‘ aan de kaak stelde toen het schandaal aan het licht kwam van corruptie rond haar vice-president, Eva Kaili. Wat betreft alle geschenken die de Marokkaanse autoriteiten hebben ontvangen, verzekert Gilles Pargneaux dat hij in totaal vier of vijf beleefdheidsgeschenken heeft ontvangen, minder dan 150 euro.”, wat de wettelijke limiet is die door het Europees Parlement is vastgesteld.

    Het voormalige EP-lid werkt nu voor een adviesbureau in Frankrijk (P&B Partners) en als senior adviseur bij Hill & Knowlton, dat naar eigen zeggen twee keer voor Marokko werkte ‘in 2011 en 2016 ‘ . “ Het is misschien een blijk van erkenning van mijn professionele activiteit ”, merkt het voormalige Europarlementariër op. “ De context van onze missie was om het desastreuze imago van Marokko, na de aanslagen, te herstellen bij de Europese en Belgische instellingen. Ons contract werd gesloten met de Marokkaanse ambassadeur bij de EU. Toen besloten de Marokkaanse autoriteiten om met een ander bureau samen te werken ”, legt een bron binnen Hill & Knowlton uit.

    Bron

    #Qatargate #Marokko #Moroccogate #Europese_Parlement #Antonio_Panzeri #Francesco_Giorgi

  • Achter Qatargate, Moroccogate

    Tags : Europees Parlement, corruptie, Antonio Panzeri, Eva Kaili, Francesco Giorgi, Marokko, DGED, Marokkaanse geheime diensten, Mohamed Bellahrach, Verdenkingen van corruptie in het Europees Parlement: achter Qatar, Marokko

    Door Benoît Collombat, onderzoekseenheid van Radio France, Pauline Hofmann, Le Soir

    Zijn Qatar en Marokko erin geslaagd om de welwillendheid van verschillende Europese parlementariërs te kopen? De onderzoekseenheid van Radio France en de Belgische krant Le Soir onthullen achter de schermen van dit schandaal dat de Europese democratie aan het wankelen is.

    Panzeri en familie

    « Alles is goed gegaan. We werden doorgegeven als VIP’s!”

    « Heb je de dozen gezien? »

    “Ja, we hebben ze gezien. Hij stopte wat producten in de zakken voordat hij vertrok.”

    Op 4 juni 2022 verloren Belgische inlichtingenagenten geen kruimel van het zeer gecodeerde gesprek dat ze onderschepten tussen het voormalige Italiaanse socialistische Europarlementariër Pier Antonio Panzeri en zijn vrouw die op weg was naar Marokko. Ze heeft daar net Abderrahim Atmoun ontmoet, nu de ambassadeur van Marokko in Polen. En voor de onderzoekers zouden de « producten » die door de Panzeri-vrouw werden genoemd, geld zijn dat door de Marokkaanse diplomaat werd gegeven. Later vinden ze 600.000 euro in contanten in de Brusselse woning van Pier Antonio Panzeri en 17.000 euro in zijn woning in Italië. “Het namens Marokko verdiende geld wordt vrijwel zeker overgemaakt door geldenveloppen die door [Abderrahim, ndlr] Atmoun zijn verzonden” , schrijven de Belgische geheime diensten in een nota.

    « De heer Atmoun bracht van tijd tot tijd geld terug, maar niet op regelmatige basis « , verklaarde een voormalige medewerker van Pier Antonio Panzeri, Francesco Giorgi, in december 2022. « De heer Atmoun kwam naar Brussel of we gingen naar zijn huis, naar zijn appartement in Parijs. Toen we op zoek gingen naar geld, zeiden we dat we op zoek gingen naar stropdassen of pakken” , verduidelijkt Francesco Giorgi.

    Volgens de Marocleaks, is Bellahrach een lid van de DGED leiding

    Marokkaanse contraspionage verdacht

    De Belgische veiligheidsdiensten werden in 2021 gealarmeerd door vijf Europese inlichtingendiensten. Sindsdien verdenken ze voormalig EP-lid Pier Antonio Panzeri ervan de spil te zijn van een enorm netwerk van inmenging en corruptie binnen de Europese instellingen. In juli 2022 bezorgen ze het resultaat van hun onderzoek aan de Belgische federale procureur. Deze laatste opent een onderzoek naar corruptie en witwassen in een georganiseerde bende die hij toevertrouwt aan rechter Michel Claise.

    Volgens de Belgische inlichtingendiensten “bestaat er binnen de Europese instellingen een netwerk van een lobbyist, verschillende Europese parlementariërs en parlementaire medewerkers [die] clandestien werken om de beslissingen van de instellingen van de Europese Unie ten gunste van Marokko op de aan de ene kant en Qatar aan de andere kant.” Dit schrijven ze in een vrijgegeven notitie. Ze specificeren: « Aanzienlijke bedragen (enkele miljoenen euro’s) worden clandestien contant betaald door Marokko en Qatar. »

    In het hart van dit netwerk zou « een team van drie Italianen » bijzonder actief zijn geweest. Het bestaat in de eerste plaats uit Pier Antonio Panzeri. Deze sleutelfiguur in het Europees Parlement was voorzitter van de delegatie voor de betrekkingen met de Maghreb-landen en van de subcommissie mensenrechten. Hij was ook medevoorzitter van de gezamenlijke parlementaire commissie Marokko-Europese Unie. In deze kleine groep vinden we ook het Italiaanse EP-lid Andrea Cozzolino en parlementair attaché Francesco Giorgi (compagnon van de Griekse ondervoorzitter van het parlement Eva Kaili), die achtereenvolgens voor de een en de ander werkten.

    “Dit team wordt geleid door een officier van de DGED [Marokkaanse contraspionage] gevestigd in Rabat, Mohammed B., schat de Belgische inlichtingendienst. Bekend (…) sinds 2008 vanwege inmengingsactiviteiten in België, was hij ook actief in Frankrijk, waar hij wordt vervolgd voor corruptie van overheidsfunctionarissen vanwege de aanwerving van een grenspolitiefunctionaris. Zoals de krant Liberation in 2017 onthulde , werd Mohammed B. er inderdaad van verdacht een Franse politieman te hebben omgekocht (met geld en reizen) om de identiteit te achterhalen van mensen die “op dossier S” stonden voor rekening van Marokko.

    Een infiltratie van parlementaire procedures?

    Maar daar zou hij niet zijn gestopt. “Mohammed B verkreeg ook informatie over de reizen naar Frankrijk door Algerijnse ministers, aangezien Algerije de buurmacht en rivaal van Rabat is”, legt journalist Pierre Alonso, co-auteur van het onderzoek voor Liberation, uit. Ook kon hij dankzij zijn mol binnen de politie ontdekken wat de Franse diensten van hem wisten. We staan ​​dichter bij een spionageoperatie gericht op Frankrijk dan bij een actie tegen het terrorisme.”

    Vijf jaar later zou dezelfde Marokkaanse agent zich dus in het middelpunt van de verdenkingen van inmenging tegen de Europese instellingen bevinden. Voor de Belgische onderzoekers staat “de samenwerking tussen Cozzolino, Panzeri en Giorgi met de Marokkaanse inlichtingendiensten buiten kijf. Ze nemen allemaal hun bestellingen meestal van Atmoun op. Ze staan ​​ook in direct contact met (…) de directeur-generaal van de DGED [Marokkaanse inlichtingendienst, noot van de redactie]. (…) Het team (…) opereert met een discretie die verder gaat dan louter voorzichtigheid, vermijdt te openlijk pro-Marokkaans over te komen in het Europees Parlement, gecodeerde taal te gebruiken en contant geld in hun appartement te verstoppen.” Nog steeds volgens de Belgische inlichtingendienst werd de overeenkomst met de DGED in 2019 formeel gesloten.

    De onderzoekers stellen zich ook vragen over een mogelijke infiltratie van parlementaire werken die Marokko waarschijnlijk zullen interesseren, met name die met betrekking tot het gebruik van de Pegasus-software. “We hebben opgemerkt dat [Andrea] Cozzolino zou zijn benoemd tot lid van de speciale parlementaire commissie voor het Pegasus-programma in januari 2022 en [Eva] Kaili tot het vice-presidentschap na de steun van Pier Antonio Panzeri, nota van de Belgische politie op 20 juli. 2022 (…) Meneer Panzeri wordt ervan verdacht namens Marokko te werken, deze benoemingen lijken verdacht.”

    Marokko heeft altijd stellig ontkend ook maar de minste band te hebben met dit corruptieschandaal rond het Europees Parlement. Gecontacteerd, de Franse advocaat in Marokko en de Marokkaanse ambassadeur in Brussel reageerden niet op onze verzoeken.

    Westelijke Sahara, een cruciale kwestie

    Waarom zou zo’n netwerk met de Europese instellingen zijn opgezet door de Marokkaanse diensten?

    “De Europese Unie is een entiteit die van vitaal belang is voor Marokko, analyseert de Belgische inlichtingendienst. Zij is zijn eerste zakenpartner. De oorsprong van de overgrote meerderheid van zijn buitenlandse investeringen en het herbergt het grootste deel van de Marokkaanse diaspora. De ontwikkeling van het koninkrijk, zijn energiezekerheid en zijn geopolitieke ambities (voornamelijk de erkenning van de ‘Marokkanen’ van de in 1975 geannexeerde Westelijke Sahara) hangen, althans gedeeltelijk, af van de welwillendheid van de Europese Unie.

    Sinds 2008 heeft Marokko een speciaal statuut binnen de Europese instellingen waardoor het kan profiteren van een hele reeks voordelen zonder zich noodzakelijkerwijs aan zijn instellingen te houden. In dit verband is de kwestie van de Westelijke Sahara, rijk aan fosfaat en visrijk water, een essentiële zorg. Deze voormalige Spaanse kolonie geannexeerd door Marokko, die door de Verenigde Naties als « niet-autonoom » wordt beschouwd , wordt opgeëist door het Polisario-front, gesteund door Algerije.

    “Het doel van Marokkanen is ervoor te zorgen dat we nooit over de Westelijke Sahara praten, meent de voormalige secretaris-generaal van de ngo OXFAM-België en de voormalige Belgische socialistische senator Pierre Galand, voorstander van de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara. Ze willen het idee opleggen dat de Westelijke Sahara Marokkaans is, punt uit. Hij zegt dat tijdens een lunch in de jaren negentig een Marokkaanse journalist met wie hij sympathiseerde, zou hebben geprobeerd zijn stilzwijgen te kopen. “Hij zei tegen mij: ‘Je blijft bij je overtuigingen. Maar als u ermee instemt niet meer over de Sahara te praten, vertel ons dan hoeveel de Algerijnen u geven en wij betalen u het dubbele.’ Ik zei hem dat hij hier onmiddellijk weg moest gaan! En sindsdien heb ik hem nooit meer gezien in Brussel” , zegt de ex-senator.

    Meer recent had het voormalige Franse ecoloog-parlementslid José Bové de Marokkaanse minister van Landbouw , nu premier, er ook van beschuldigd hem in de jaren 2000 te hebben geprobeerd te corrumperen over een vrijhandelsovereenkomst. Een beschuldiging die hem in december 2022 een aanklacht wegens smaad opleverde.

    Voor de Belgische inlichtingendiensten zijn de akkoorden rond visserij en landbouw cruciaal voor Rabat. “Aangezien economische belangen zich vermengen met politieke belangen, probeert Marokko systematisch de Westelijke Sahara in deze overeenkomsten op te nemen om een ​​de facto erkenning van zijn bezetting te kunnen aantonen, constateren de Belgische diensten. Het verkrijgen van steun binnen het Europese apparaat is daarom van levensbelang voor Marokko, dat dit doet via open (publieksdiplomatie) en clandestiene middelen. Antonio Panzeri, die vermoedelijk al sinds 2014 actief is voor Marokkozou het volgens de Belgische onderzoekers dus goed begrepen hebben. Een Frans lid van de Vereniging van Vrienden van het Volk van de Westelijke Sahara die discreet wil blijven, herinnert zich de opmerkingen van Antonio Panzeri destijds. Tijdens een ontmoeting in 2015 met een Italiaanse activist van de vereniging, toen vergezeld van een jonge Sahrawi, “legde hij haar uit dat handel met Marokko iets belangrijks was, en dat Sahrawi profiteerden van Marokkaanse acties. Hij feliciteerde de jonge Sahrawi met haar strijd [voor onafhankelijkheid], terwijl hij haar adviseerde die op te geven”.

    5738bruxelles-2Télécharger

    Volgens een gelekt van officiële Marokkaanse documenten lijkt Antonio Panzeri al in 2011 te zijn opgemerkt door de Marokkaanse ambassadeur bij de Europese Unie in Brussel. Hij beschouwt hem dan als « een geloofwaardige gesprekspartner » die blijk geeft van « constructieve dubbelzinnigheid ». Voor het voormalige Portugese socialistische parlementslid Ana Gomes, die lange tijd naast hem werkte in het Europees Parlement, was “Antonio Panzeri slim en intelligent. Hij verborg zijn spel. Ik zag hem vele initiatieven en resoluties over mensenrechten in Marokko torpederen met behulp van allerlei argumenten, kansen en efficiëntie ».

    Illegale afspraken

    Een brief van de Marokkaanse ambassadeur bij de Europese Unie uit 2013 geeft aan dat Antonio Panzeri ook zou zijn uitgenodigd om « Italiaanse afgevaardigden bewust te maken van een positieve stemming over de visserijovereenkomsten » . Maar deze handelsovereenkomsten tussen de Europese Unie en Marokko, inclusief de Westelijke Sahara, zullen stuiten op de uitspraken van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Ze beschouwt ze als illegaal omdat ze geen rekening houden met de wil van het Saharaanse volk. “Toen besefte Marokko dat traditioneel, officieel lobbyen via adviseurs niet langer voldoende was ”, zegt Mahjoub Mleiha, hoofd internationale betrekkingen bij het in Brussel gevestigde Collectief van Sahrawi Mensenrechtenverdedigers (Codesa).

    Ondanks het standpunt van het Hof van Justitie van de EU besluiten het Parlement en de Europese Commissie in januari 2019 toch om de Westelijke Sahara op te nemen in hun handelsovereenkomst . Het hoofd van de Europese diplomatie Federica Mogherini verwelkomde vervolgens een  » nieuwe fase in het strategisch partnerschap  » tussen de Europese Unie en Marokko, terwijl de Franse commissaris voor Europese Zaken, Pierre Moscovici, in een tweet een overeenkomst verwelkomde die « een einde maakt aan een juridische onzekerheid die schadelijk is voor iedereen, in het bijzonder voor de bedrijven en inwoners van de Westelijke Sahara ”.

    “De Europese Commissie en de lidstaten hebben zich in zekere zin tegen de uitspraken van het Hof van Justitie van de Europese Unie verzet, fulmineert het Finse groene EP-lid Heidi Hautala, vicevoorzitter van het Europees Parlement. De manier waarop deze deal tot stand kwam, was volkomen bevooroordeeld en misleidend.”

    Voor Pierre Moscovici, nu voorzitter van de Rekenkamer: “Er was geen Marokkaanse inmenging, ook al verdedigden de Marokkanen duidelijk hun belangen… Deze oplossing was de juiste omdat ze het mogelijk maakte om banen te creëren in een gebied dat bijzonder verstoken was van hen. » En toch zal het Hof van Justitie van de Europese Unie in september 2021 deze overeenkomsten opnieuw ongeldig verklaren . De Raad van de EU en de Europese Commissie zijn in beroep gegaan .

    Wanneer socialisten extreemrechts steunen

    Naast de handelsovereenkomsten die met Marokko werden gesloten, stellen Belgische onderzoekers zich ook vragen over de nominatie van bepaalde kandidaten voor de Sacharovprijs 2021 , de Europese tegenhanger van de Nobelprijs voor de vrede, die dat jaar werd toegekend aan de tegenstander, de Rus Alexei Navalny. Verrassend genoeg steunden de Europese socialisten bij de uiteindelijke selectie van de Sacharovprijs liever de kandidatuur van extreemrechts (ex-Boliviaanse president Jeanine Añez, gevangengezet vanwege haar betrokkenheid bij de staatsgreep die haar voorganger Evo Morales ten val bracht). Geconfronteerd met deze kandidatuur, die wordt gesponsord door de groep van de Groenen en Links: Sultana Khaya, een Sahrawi-activiste die 18 maanden huisarrest heeft en die de Marokkaanse politie ervan beschuldigt haar te hebben verkracht.

    « De voormalige Kroatische socialistische minister, EP-lid Tonino Picula, stuurde een ‘dringende’ e-mail naar alle socialistische EP-leden met het verzoek de extreemrechtse kandidaat te steunen », zegt de Spaanse journalist Ignacio Cembrero- specialist uit Marokko die de aflevering onthulde. “Hij legt uit dat het geen persoonlijk initiatief is en dat hij spreekt namens de Portugese vicevoorzitter van de socialistische fractie in het Europees Parlement”, vervolgt de journalist. Deze aflevering illustreert hoezeer Marokko altijd het verwende kind van het Europees Parlement is geweest.”

    « We raken Qatar niet aan! »

    Naast de vermeende actie van Antonio Panzeri ten gunste van Marokko, documenteerden de Belgische onderzoekers minutieus enkele van zijn tussenkomsten ten gunste van Qatar. “De doelstellingen van Qatar zijn anders dan die van Marokko, analyseert de Belgische inlichtingendienst. Waar laatstgenoemde invloed probeert te krijgen binnen het Europese apparaat om beslissingen in zijn voordeel te beïnvloeden, probeert de Qatarese sponsor het imago van Qatar te verbeteren op het gebied van arbeidersrechten, meer niet. Dit beeld werd vooral aangetast door berichten over de misstanden op de bouwplaatsen van de stadions van het WK voetbal 2022.

    Om dit te doen, beknibbelt Antonio Panzeri niet op de middelen. In het bijzonder zal hij de echte dirigent worden van de interventie van de Qatarese minister van Arbeid, Ali Bin Samikh Al Marri , op 14 november 2022, voor de subcommissie mensenrechten van het parlement , voorgezeten door een van zijn familieleden, Mary Arena .

    “We hadden de hoorzitting met de minister voorbereid” , erkent Francesco Giorgi op de notulen. Meneer Panzeri heeft het geschreven. Hij benadrukte de hervormingen die Qatar heeft doorgevoerd en zette vraagtekens bij het feit dat hij hem aanviel terwijl het het enige Golfland was dat enige openheid toonde. Maar daar blijft het niet bij. “De heer Panzeri dacht dat het nuttig zou kunnen zijn als vragen van tevoren konden worden voorbereid”, vult Francesco Giorgi aan. Want het deel gewijd aan vragen en antwoorden in het debat is het moeilijkst.” Met andere woorden: bepaalde vragen die in het openbaar aan de minister werden gesteld, lijken te zijn geleid door Antonio Panzeri.

    De rechercheurs zijn ook geïnteresseerd in de Belgische gedeputeerde, Marc Tarabella. Toen hij die dag voor zijn collega’s sprak, tegenover de minister van Qatar, zei hij: « Ik heb [veel collega’s] niet gehoord toen [het WK] werd toegekend aan Rusland, dat de Donbass al was binnengevallen in 2014 en 2018. Er waren niet al deze debatten toen we de Olympische Winterspelen toeschreven aan Sotsji of Peking [Beijing]. Ik heb de indruk dat velen zich richten op een beeld van 10 jaar geleden, alsof er in Qatar geen evolutie heeft plaatsgevonden. Uit telefoontap zal later blijken dat het Antonio Panzeri was die Marc Tarabella heeft gevraagd om deze interventie te doen.

    Eenmaal gearresteerd, zal Antonio Panzeri Marc Tarabella ervan beschuldigen tussen 2019 en 2022 tussen de 120.000 en 140.000 euro te hebben ontvangen, wat laatstgenoemde resoluut ontkent. Volgens het Franse Insoumise Europarlementslid Manon Aubry, die het lobbyen van Qatar in het parlement aan de kaak stelde voordat het schandaal uitbrak , was Marc Tarabella een van de parlementsleden die haar vertelde: « ‘Waarom ben je geobsedeerd door deze vraag? Qatar heeft enorme vooruitgang geboekt op het gebied van mensenrechten.’ Er was een duidelijke weerstand die bijna epidermaal was. We raken Qatar niet aan!” , verzekert het EP-lid.

    Geldzakken

    Om te begrijpen hoe we daar terecht zijn gekomen, moeten we teruggaan naar oktober 2022, in een suite in het Steigenberger Wiltcher’s, een paleis in Brussel. De minister van Arbeid komt daar binnen met een Qatarese delegatie voordat hij wordt vergezeld door Antonio Panzeri en Francesco Giorgi. Door de videobewakingsbeelden van het hotel te analyseren, trekt een detail de aandacht van de rechercheurs. Als ze de suite verlaten, ‘lijkt de tas die Antonio Panzeri bij zich heeft dikker dan toen hij aankwam. “De Belgische politie twijfelt niet aan de inhoud ervan: contant geld. “Wat Marokko betreft, Panzeri en Giorgi verdelen het werk en de vergoeding 50-50” , merkt de Belgische inlichtingendienst op.
    Gevraagd naar de notulen in december 2022, legt Francesco Giorgi uit hoe hij aan het geld kwam. “Ik werd in contact gebracht met iemand in Turkije. Ze gaf me een telefoonnummer dat ik in België moest bellen om het geld te ontvangen. Het was elke keer een ander persoon. Ik heb het nummer altijd gewist om geen sporen achter te laten. Dit gebeurde maximaal twee of drie keer per jaar.”

    “Panzeri en Giorgi werken sinds 2018 voor Qatar, geloven de onderzoekers, aan een werkwijze die vergelijkbaar is met die voor Marokko. Het is een werk van inmenging, waarbij legitieme lobbyisten en persartikelen betrokken zijn, maar ook de coöptatie van leden van het Europees Parlement, assistenten en functionarissen van de Europese Dienst voor extern optreden (EDEO) en binnen de Europese en wereldwijde vakbondsconfederaties om positieve berichten over Qatar te krijgen en proberen goed geïnformeerde mensen in de juiste parlementaire commissies te plaatsen.”

    In 2022 zou Antonio Panzeri 50.000 euro hebben gegeven aan de nieuwe algemeen secretaris van het Internationaal Verbond van Vakverenigingen, Luca Visentini, aangeklaagd en vervolgens onder voorwaarden vrijgelaten . Qatar heeft in deze zaak altijd elke vorm van corruptie ontkend.

    Een vreemde NGO

    Voor Belgische onderzoekers hadden sommige goedkope ngo’s kunnen dienen als kanalen om door Qatar betaald geld te innen. Aan het einde van zijn mandaat als lid van het Europees Parlement, in 2019, richtte Antonio Panzeri inderdaad een vereniging op voor de verdediging van de mensenrechten, genaamd Fight Impunity . Een organisatie die niet is ingeschreven in het transparantieregister en waarvan de activiteit dubieus is.

    Ze trok de aandacht van de voorzitter van de Internationale Federatie van Journalisten, Dominique Pradalié, tijdens een symposium gewijd aan mediavrijheid en de bescherming van journalisten in december 2022, in samenwerking met UNESCO, de onderzoeksdienst van het Europees Parlement en het Jean Monnethuis . “Panzeri en de andere sprekers wisten absoluut niets van het onderwerp, herinnert Dominique Pradalié zich.Ik vond het steeds vreemder. ‘s Avonds stond er een officieel diner op het programma in een Parijse restaurant. Ik had het menu gekregen: zalm gravlax, krokante groenten, jus van parelkalf, citroenroom, krokante chocolade… Ik heb het afgeslagen. We begrepen echt niet wat we daar deden. Daarentegen kreeg ik drie vergoedingsformulieren: dat werkte!”

    Op basis van zijn contacten binnen de Europese instellingen was Antonio Panzeri erin geslaagd verschillende persoonlijkheden te overtuigen om in het erecomité van zijn ngo te verschijnen . Onder hen: de voormalige Italiaanse eurocommissaris Emma Bonino, de Congolese Nobelprijswinnaar voor de vrede Denis Mukwege, de voormalige hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken Federica Mogherini, maar ook de voormalige Franse premier Bernard Cazeneuve.

    Gecontacteerd, legt de laatste uit dat hij drie jaar geleden werd benaderd door de entourage van Antonio Panzeri. “Ik heb ze nog nooit ontmoet en heb aan geen enkel colloquium deelgenomen. Ze gebruikten mijn naam en die van geëngageerde en volkomen eerbare mensen om een ​​onaanvaardbare zaak uit te voeren: dit heet vertrouwensbreuk” , hekelt Bernard Cazeneuve vandaag die zegt een klacht in te willen dienen. De voormalige Griekse eurocommissaris Dimítris Avramópoulos geeft op zijn beurt toe geld te hebben ontvangen (60.000 euro voor een jaar) om Fight Impunity te promoten. Na het verkrijgen van een berouwvolle status bij de Belgische justitie in ruil voor een mildere straf, begon Antonio Panzeri de onderzoekers in vertrouwen te nemen.

    Hij beweert in totaal zeker 2,6 miljoen euro in contanten te hebben ontvangen, voornamelijk uit Qatar. Naast geschenken en reizen zou Marokko hem (en Francesco Giorgi) minstens 180.000 euro hebben betaald terwijl een derde land, Mauritanië, hen minstens 200.000 euro in contanten zou hebben gegeven. Onder huisarrest in Italië in afwachting van uitlevering aan België, ontkent Italiaans parlementslid Andrea Cozzolino elke corruptie. De advocaat van de Belgische gedeputeerde Marc Tarabella bevestigt dat deze nooit geld of geschenken heeft ontvangen om zijn mening te gelde te maken.

    Source

    Qatargate #Morocco #Moroccogate #Parlement_Européen #Antonio_Panzeri #Francesco_Giorgi

  • Scandale au PE: pourquoi a-t-on supprimé les groupes d’amitié?

    PE : Parlement Européen, corruption, Fight Impunity, No peace without justice, Antonio Panzeri, Eva Kaili, Francesco Giorgi, Maroc, DGED, services secrets marocains, Mohamed Bellahrach,

    Par Benoît Collombat, Cellule investigation de Radio France, Pauline Hofmann, Le Soir

    Le scandale de corruption qui ébranle le Parlement européen a mis en lumière le rôle ambigu joué par les groupes d’amitié. Avec le journal belge Le soir, la cellule investigation de Radio France a examiné les actions menées par l’un d’entre eux.
    L’un des premiers effets concrets du Qatar-Marocgate a été la suppression des groupes d’amitié au sein du Parlement européen. Député européen (socialiste passé à La République en Marche) de 2009 à 2019, Gilles Pargneaux a présidé le groupe d’amitié Union européenne-Maroc durant ses deux mandats. Son nom a resurgi dans la presse, en marge de ce scandale de corruption. “Il n’avait pas honte de se présenter comme conseiller personnel de sa Majesté le Roi”, affirme l’ancienne députée portugaise Ana Gomès qui l’a côtoyé au sein du groupe socialiste. “Il était quasiment ambassadeur – sans le titre – du Maroc, et il en était très fier”, confirme un élu socialiste français.

    “Je ne me suis jamais présenté comme le conseiller de sa Majesté », répond Gilles Pargneaux, qui s’explique pour la première fois publiquement depuis que l’affaire a éclaté. « Je n’ai jamais vu sa Majesté le roi Mohamed VI. Je ne l’ai jamais rencontré personnellement. Je n’ai pas défendu les intérêts du Maroc. J’ai été le président du groupe d’amitié Union européenne – Maroc… qui n’était pas un groupe d’inimitié.”


    Des liens avec un lobbyiste marocain

    Lorsque nous le rencontrons dans un hôtel cossu lillois, l’homme ne cache pas le lien personnel qui l’unit au Maroc : marié à une Franco-marocaine, il a reçu en février 2013 l’équivalent de la Légion d’honneur marocaine “sur haute instruction de sa Majesté Mohammed VI”. “Il faut que le Maroc ait une présence accrue” au Parlement européen, explique-t-il à l’époque. Des fuites de documents diplomatiques marocains indiquent que les autorités marocaines ont apprécié son action et ses prises de position. “J’en suis ravi, nous répond Gilles Pargneaux. Cela veut dire que nous faisions aux yeux des Marocains un travail de facilitateur qui leur paraissait efficient. Ce rôle a également été souligné par des représentants de l’Union européenne (UE).”

    Gilles Pargneaux, Kaoutar Fal au Parlement Européen

    En 2017, Gilles Pargneaux a également participé à un débat au Parlement européen, en présence de Kaoutar Fall, la directrice générale d’une agence marocaine de lobbying expulsée sept mois plus tard par les autorités belges qui la considèrent “activement impliquée dans des activités de renseignement au profit du Maroc”. “Je me suis fait avoir, de bonne foi », explique Gilles Pargneaux. « Elle m’avait demandé de la parrainer. J’ai contacté l’ambassadeur du royaume du Maroc auprès des institutions européennes. Il m’a dit qu’il n’y avait aucun souci avec elle et que lui-même participerait à sa conférence.”

    Une fondation et un cabinet de lobbying à la même adresse

    En 2018, Gilles Pargneaux crée la Fondation Euromeda, avec le Marocain Mohamed Cheikh Biadillah (élu à la Chambre des conseillers au Maroc et président du groupe d’amitié parlementaire Maroc-Union européenne) et le Français Alain Berger du cabinet de lobbying Hill & Knowlton. “Nous avons été reconnus d’utilité publique par décret royal en août 2018 et avons simplement organisé deux réunions cette année-là en lien avec le think tank marocain Policy center for the New South”, se justifie Gilles Pargneaux. “J’ai fait une erreur administrative en mettant le siège social d’Euromeda à la même adresse que Hill & Knowlton », explique de son côté Alain Berger. « Je l’ai changé au bout de trois mois. On s’est dit qu’il y avait besoin d’une fondation pour améliorer la relation entre l’Afrique et l’Europe avec un pivot particulier marocain. Le but de cette fondation n’était pas d’influencer la politique européenne, mais de trouver des projets d’aide en Afrique avec des programmes de formation, de jumelage, d’échange de matériel et la formation de femmes imams.”

    Pour l’ONG Western Sahara Ressource Watch (WSRW) basée à Bruxelles, en revanche, Euromeda s’apparenterait à une structure de lobbying en faveur du Maroc. “Le concept était soutenu par un certain nombre de personnalités marocaines », répond Alain Berger. « Mais ça n’a jamais été encouragé par le gouvernement marocain.” ”Cela n’avait rien à voir avec la volonté d’être les lobbyistes du Maroc”, affirme également Gilles Pargneaux, qui précise que “depuis 2019, la Fondation a été mise en sommeil” faute de partenariats financiers.

    [youtube https://www.youtube.com/watch?v=cgEEurQA4ds&w=560&h=315]

    Fin 2018, la Fondation a été éclaboussée par la démission forcée de l’eurodéputée française Patricia Lalonde, autrice d’un rapport sur l’accord commercial passé entre l’UE et le Maroc. Elle avait été critiquée pour son travail jugé partial en faveur de Rabat, après s’être rendue au Maroc et au Sahara occidental, en septembre 2018, avec deux autres députées européennes. “Le programme de cette mission était assez douteux », témoigne l’eurodéputée finlandaise Heidi Hautala qui était présente sur place. « Le Maroc voulait clairement montrer que la population locale tirait de grands avantages des accords commerciaux avec l’Union Européenne. Nous avons eu droit à une présentation totalement unilatérale des choses. Il n’était absolument pas question dans notre programme de rencontrer les organisations indépendantes des droits de l’Homme représentant le peuple sahraoui. Lorsque j’ai voulu en rencontrer, la police marocaine a fait barrage.”

    Mais surtout, la presse révèlera que tout en étant eurodéputée, Patricia Lalonde faisait partie du conseil d’administration d’Euromeda. “J’ignorais à l’époque qu’elle était partie avec une délégation de députés au Sahara”, explique Gilles Pargneaux en précisant que le comité d’éthique du Parlement européen a conclu qu’il n’y avait pas d’infraction au code de bonne conduite. “Son rapport était bon, mais face à la pression des membres de l’intergroupe sahraoui, elle a démissionné. En tant que président de la fondation, j’ai été victime d’une cabale”, déplore l’eurodéputé Renaissance.

    Des voyages dans des hôtels luxueux

    Au-delà du cas de Patricia Lalonde, l’ancienne eurodéputée socialiste portugaise Ana Gomès estime que certains déplacements à l’époque étaient par ailleurs problématiques. “Il paraissait clair qu’ils n’étaient pas payés par le Parlement », estime Ana Gomès. « Il s’agissait de voyages qui convenaient au Maroc et supposant d’aller dans des hôtels fantastiques. Plusieurs fois, Gilles Pargneaux m’a demandé pourquoi je ne venais pas.”

    “Je n’ai jamais proposé à Mme Gomès de venir dans le cadre d’un déplacement du groupe d’amitié. Et j’ai toujours respecté les règles édictées par le Parlement européen”, répond Gilles Pargneaux qui dit vouloir poursuivre en justice l’ancienne eurodéputée. “Les voyages étaient financés sur nos indemnités et déclarés publiquement. Il s’agissait de déplacements professionnels, politiques. Pas de voyages personnels.” Il ajoute : “Bien évidemment, nous étions accueillis par les autorités marocaines pour se loger. Mais nous n’étions pas dans des hôtels cinq étoiles. »

    Cette question du financement des voyages des eurodéputés reste entière au Parlement puisque les voyages financés par des tiers sont toujours autorisés… A condition d’être déclarés. La présidente du parlement Roberta Metsola, elle-même épinglée pour un voyage non déclaré en Israël, ne propose pas pour l’instant de changer en profondeur le système, après avoir dénoncé “une attaque contre la démocratie européenne” lors de la révélation du scandale de corruption concernant sa vice-présidente, Eva Kaili. Quant aux éventuels cadeaux reçus par les autorités marocaines, Gilles Pargneaux assure qu’il a en tout et pour tout reçu “quatre ou cinq présents de courtoisie, inférieurs à 150 euros”, soit la limite légale fixée par le Parlement européen.

    L’ancien eurodéputé travaille désormais pour une société de conseil en France (P & B Partners) et comme “senior advisor” au sein de Hill & Knowlton qui, selon lui, a travaillé pour le Maroc à deux reprises “en 2011 et 2016”. “C’est peut-être un gage de reconnaissance de mon activité professionnelle”, commente l’ex-eurodéputé. “Le contexte de notre mission était de redresser l’image désastreuse du Maroc, après les attentats, auprès des institutions européennes et belges. Notre contrat a été passé avec l’ambassadeur marocain auprès de l’UE. Puis les autorités marocaines ont décidé de travailler avec une autre agence”, explique une source au sein de de Hill & Knowlton.

    Source

    #Qatargate #Maroc #Marocgate #Parlement_Européen #Antonio_Panzeri #Francesco_Giorgi #Fight_Impunity #No_peace_without_justice #DGED #Mohamed_Bellahrach #EuromedA

  • Behind the Qatargate, the Moroccogate

    Tags : Morocco, Qatar, European Parliament, corruption, Antonio Panzeri, Eva Kaili, Francesco Giorgi,

    Suspicions of corruption in the European Parliament: By Benoît Collombat, Investigation Unit of Radio France, Pauline Hofmann

    Have Qatar and Morocco managed to buy the benevolence of several European parliamentarians? The investigation unit of Radio France and the Belgian newspaper Le Soir reveal behind the scenes of this scandal which is shaking European democracy.

    « Everything went well. We were passed off as VIPs!”

    « Have you seen the boxes? »

    “Yes, we have seen them. He added/put some products in the bags before leaving.”

    On June 4, 2022, Belgian intelligence agents did not lose a crumb of the very coded conversation they intercepted between the former Italian socialist MEP Pier Antonio Panzeri and his wife then traveling to Morocco. She has just met Abderrahim Atmoun there, now Morocco’s ambassador to Poland. And for the investigators, the « products » mentioned by the Panzeri wife would be money given by the Moroccan diplomat. Later, they will find 600,000 euros in cash at the Brussels home of Pier Antonio Panzeri and 17,000 euros at his home in Italy. “The money earned on behalf of Morocco is almost certainly transferred by cash envelopes transmitted by [Abderrahim, ndlr] Atmoun” , write in a note the Belgian secret services.

    “Mr. Atmoun brought back money from time to time, but not on a regular basis ,” explained a former collaborator of Pier Antonio Panzeri, Francesco Giorgi, in December 2022. “Mr. Atmoun came to Brussels or we went to his house, to his apartment, in Paris. When we went to look for money, we said that we were going to look for ties or suits” , specifies Francesco Giorgi.

    Moroccan counterintelligence suspected

    The Belgian security services were alerted in 2021 by five European intelligence services. Since then, they suspect the former MEP Pier Antonio Panzeri of being the kingpin of a vast network of interference and corruption operating within the European institutions. In July 2022, they transmit the result of their investigations to the Belgian federal prosecutor. The latter opens an investigation for corruption and money laundering in an organized gang which he entrusts to judge Michel Claise.

    For the Belgian intelligence services, “there exists within the European institutions, a network involving a lobbyist, several European parliamentarians and parliamentary assistants [who] work clandestinely in order to influence the decisions of the institutions of the European Union in favor of Morocco on the one hand and Qatar on the other.” This is what they write in a declassified note. They specify: “Considerable sums (several million euros) are paid clandestinely, in cash, by Morocco and Qatar.”

    At the heart of this network, “a team of three Italians” would have been particularly active. It consists first of Pier Antonio Panzeri. This key figure in the European Parliament chaired the delegation for relations with the Maghreb countries as well as the sub-committee on human rights. He also co-chaired the joint Morocco-European Union parliamentary committee. In this small group, we also find the Italian MEP Andrea Cozzolino, and the parliamentary attaché Francesco Giorgi (companion of the Greek vice-president of parliament Eva Kaili), who worked successively for one and for the other.

    “This team is led by an officer of the DGED [Moroccan counterintelligence] based in Rabat, Mohammed B., estimates Belgian intelligence. Known (…) since 2008 for interference activities in Belgium, he was also active in France, where he is being prosecuted for corruption of public officials because of the recruitment of a border police official. As revealed by the newspaper Liberation in 2017 , Mohammed B. had indeed been suspected of having bribed a French policeman (with money and trips) in order to obtain the identity of people “on file S” for the account of Morocco.

    An infiltration of parliamentary proceedings?

    But he wouldn’t have stopped there. “Mohammed B also obtained information on the trips to France by Algerian ministers, Algeria being the neighboring power and rival of Rabat, explains journalist Pierre Alonso, co-author of the investigation for Liberation. He was also able to discover thanks to his mole within the police what the French services knew about him. We are closer to a spy operation targeting France than to an action against terrorism.”

    Five years later, the same Moroccan agent would therefore find himself at the heart of the suspicions of interference aimed at the European institutions. For the Belgian investigators, “the cooperation between Cozzolino, Panzeri and Giorgi with the Moroccan intelligence services is beyond doubt. All take their orders mostly from Atmoun. They are also in direct contact with (…) the director general of the DGED [Moroccan intelligence, editor’s note]. (…) The team (…) operates with a discretion that goes beyond mere caution, avoiding appearing too openly pro-Moroccan in the European Parliament, using coded language and hiding cash in their apartment.” Still according to Belgian intelligence, the agreement with the DGED was formally concluded in 2019.

    The investigators are also wondering about a possible infiltration of parliamentary works likely to interest Morocco, in particular those concerning the use of the Pegasus software. “We have noted that [Andrea] Cozzolino would have been appointed to the Special Parliamentary Commission on the Pegasus program in January 2022 and [Eva] Kaili to the vice-presidency following the support of Pier Antonio Panzeri, Belgian police note on July 20, 2022 (…) Mr. Panzeri being suspected of working on behalf of Morocco, these appointments seem suspicious.”

    Morocco has always firmly denied having the slightest link with this corruption scandal around the European Parliament. Contacted, the French lawyer in Morocco and the Moroccan ambassador in Brussels did not respond to our requests.

    Western Sahara, a crucial issue

    Why would such a network have been set up with the European institutions by the Moroccan services?

    “The European Union is an entity of vital interest to Morocco, analyzes Belgian intelligence. She is his first business partner. The origin of the vast majority of its foreign investments and it hosts most of the Moroccan diaspora. The development of the kingdom, its energy security and its geopolitical ambitions (mainly the recognition of the ‘Moroccanness’ of Western Sahara annexed in 1975) depend, at least in part, on the goodwill of the European Union.

    Since 2008, Morocco has had a special status within the European institutions which allows it to benefit from a whole series of advantages without necessarily adhering to its institutions. In this context, the issue of Western Sahara, rich in phosphate and fish-rich waters, is an essential concern. This former Spanish colony annexed by Morocco, considered “non-autonomous” by the United Nations , is claimed by the Polisario Front supported by Algeria.

    “The objective of Moroccans is to ensure that we never talk about Western Sahara, believes the former secretary general of the NGO OXFAM-Belgium and former Belgian socialist senator, Pierre Galand, supporter of the independence of the Western Sahara. They want to impose the idea that Western Sahara is Moroccan, period. He says that during a lunch in the 1990s, a Moroccan journalist with whom he had sympathized would have tried to buy his silence. “He said to me: ‘You keep your convictions. But if you agree to stop talking about the Sahara, tell us how much the Algerians give you and we’ll pay you double.’ I told him to get the hell out of here immediately! And since then, I have never seen him again in Brussels” , says the ex-senator.

    More recently, the former French ecologist MEP José Bové had also accused the Moroccan Minister of Agriculture , now Prime Minister, of having tried to corrupt him in the 2000s, about a free trade agreement. -agricultural exchange. An accusation which earned him a defamation complaint filed in December 2022.

    For the Belgian intelligence services, the agreements relating to fishing and agriculture are crucial for Rabat. “As economic interests mix with political interests, Morocco systematically seeks to include Western Sahara in these agreements in order to be able to demonstrate a de facto recognition of its occupation, note the Belgian services. Obtaining support within the European apparatus is therefore of vital importance for Morocco, which does so through open (public diplomacy) and clandestine means. Antonio Panzeri, who is believed to have been active for Morocco ‘since at least 2014’according to the Belgian investigators, would therefore have understood it well. A French member of the Association of Friends of the People of Western Sahara who wishes to remain discreet, remembers the remarks made by Antonio Panzeri at the time. During a meeting in 2015 with an Italian activist from the association, then accompanied by a young Sahrawi, “he explained to her that trade with Morocco was something important, and that Sahrawis benefited from Moroccan actions . He congratulated the young Sahrawi for her struggle [for independence], while advising her to abandon it”.

    According to a leak of official Moroccan documents, as early as 2011 Antonio Panzeri seems to have been spotted by the Moroccan ambassador to the European Union in Brussels. He then considers him as “a credible interlocutor” showing “constructive ambiguity”. For the former Portuguese Socialist MP Ana Gomes, who worked alongside him for a long time in the European Parliament, “Antonio Panzeri was clever and intelligent. He hid his game. I saw him torpedo many initiatives and resolutions on human rights in Morocco using all sorts of arguments, opportunity and efficiency ».

    Illegal agreements

    A letter from Morocco’s ambassador to the European Union dated 2013 indicates that Antonio Panzeri would also have been invited to “raise awareness among Italian deputies for a positive vote on the fishing agreements” . But these trade agreements concluded between the European Union and Morocco, including Western Sahara, will come up against the decisions of the Court of Justice of the European Union. She considers them illegal because they do not take into account the will of the Saharawi people. “Morocco then realized that traditional, official lobbying through consultants was no longer enough ,” said Mahjoub Mleiha, head of international relations at the Brussels-based Collective of Sahrawi Human Rights Defenders (Codesa).

    In January 2019, despite the position of the Court of Justice of the EU, the Parliament and the European Commission still decide to include Western Sahara in their trade agreement . The head of European diplomacy Federica Mogherini then welcomed a “ new stage in the strategic partnership ” between the European Union and Morocco, while the French Commissioner for European Affairs, Pierre Moscovici, welcomed in a tweet an agreement which puts “ an end to a legal uncertainty harmful to all, in particular to the companies and inhabitants of Western Sahara ”.

    “The European Commission and the Member States have, in a way, worked against the judgments of the Court of Justice of the European Union, fulminates the Finnish Green MEP, Heidi Hautala, Vice-President of the European Parliament. The way this deal was crafted was completely biased and misleading.”

    For Pierre Moscovici, now President of the Court of Auditors: “There was no Moroccan interference, even if Moroccans obviously defended their interests… This solution was the right one since it made it possible to create jobs in an area that was singularly devoid of them.” And yet, in September 2021, the Court of Justice of the European Union will once again invalidate these agreements . The Council of the EU and the European Commission have appealed .

    When socialists support the far right

    Beyond the trade agreements concluded with Morocco, Belgian investigators are also wondering about the nomination of certain candidates for the 2021 Sakharov Prize , the European equivalent of the Nobel Peace Prize, awarded that year to the opponent Russian Alexei Navalny. Surprisingly, the European Socialists preferred to support in the final selection of the Sakharov Prize the candidacy proposed by the far right (ex-Bolivian President Jeanine Añez, imprisoned for her involvement in the coup that overthrew her predecessor Evo Morales). Faced with this candidacy, the one sponsored by the group of the Greens and the Left: Sultana Khaya, a Sahrawi activist under house arrest for 18 months, and who accuses the Moroccan police of having raped her.

    « Former Croatian Socialist Minister, MEP Tonino Picula, sent an ‘urgent’ email to all Socialist MEPs asking them to support the far-right candidate », says Spanish journalist Ignacio Cembrero specialist from Morocco who revealed the episode. “He explains that it is not a personal initiative and that he speaks on behalf of the Portuguese vice-president of the socialist group in the European Parliament, continues the journalist. This episode illustrates to what extent Morocco has always been the spoiled child of the European Parliament.”

    “We do not touch Qatar!”

    In addition to Antonio Panzeri’s alleged action in favor of Morocco, the Belgian investigators meticulously documented some of his interventions in favor of Qatar. “Qatar’s objectives are different from those of Morocco, analyzes Belgian intelligence. Where the latter tries to obtain influence within the European apparatus to sway decisions in his favour, the Qatari sponsor seeks to improve the image of Qatar in terms of workers’ rights, nothing more. This image was particularly tarnished by reports denouncing the abuses on the construction sites of the stadiums of the 2022 football world cup.

    To do this, Antonio Panzeri does not skimp on the means. In particular, he will become the real conductor of the intervention of the Qatari Minister of Labor, Ali Bin Samikh Al Marri , on November 14, 2022, before the Parliament’s human rights sub-committee , chaired by one of his relatives. Mary Arena .

    “We had prepared the hearing of the minister , recognizes Francesco Giorgi on the minutes. Mister Panzeri wrote it. He highlighted the reforms undertaken by Qatar and questioned the fact of attacking him when it was the only Gulf country to show some openness. But it does not stop there. “Mr. Panzeri thought that it could be useful if questions could be prepared in advance, adds Francesco Giorgi. Because the part devoted to questions and answers in the debate is the most difficult.” In other words: certain questions publicly posed to the minister seem to have been guided by Antonio Panzeri.

    The investigators are also interested in the Belgian deputy, Marc Tarabella. When he spoke that day in front of his colleagues, facing the Qatari minister, he said: “I did not hear [many colleagues] when [the World Cup] was awarded to Russia, which had already invaded the Donbass in 2014 and 2018. There were not all these debates when we attributed the Winter Olympics to Sochi or Beijing [Beijing]. I have the impression that many are focusing on an image from 10 years ago, as if there had been no evolution in Qatar. Telephone tapping will show later that it was Antonio Panzeri who asked that Marc Tarabella be suggested to make this intervention.

    Once arrested, Antonio Panzeri will accuse Marc Tarabella of having received between 120,000 and 140,000 euros between 2019 and 2022, which the latter firmly denies. According to France Insoumise MEP Manon Aubry, who denounced Qatar’s lobbying in Parliament before the scandal broke , Marc Tarabella was among the MPs who told her: « ‘Why are you obsessing over this question ? Qatar has made tremendous progress in human rights.’ There was a clear resistance that was almost epidermal. We are not touching Qatar!” , assures the MEP.

    Cash bags

    To understand how we got there, we have to go back to October 2022, in a suite at the Steigenberger Wiltcher’s, a Brussels palace. The Minister of Labor enters there with a Qatari delegation before being joined by Antonio Panzeri and Francesco Giorgi. By analyzing the video surveillance images of the hotel, a detail attracts the attention of the investigators. As they leave the suite, “the bag Antonio Panzeri is carrying seems thicker than when he arrived. “The Belgian police have little doubt about its contents: cash. “As for Morocco, Panzeri and Giorgi share the work and the remuneration 50-50” , notes the Belgian intelligence.

    Asked about the minutes in December 2022, Francesco Giorgi explains how he received the money. “I was put in contact with a person in Turkey. She gave me a phone number that I had to contact in Belgium to receive the funds. It was a different person each time. I always erased the number so as not to keep any traces. This happened two or three times a year, maximum.”

    “Panzeri and Giorgi have been working for Qatar since 2018, believe the investigators, on a mode of operation similar to that used for Morocco. It is a work of interference, involving legitimate lobbyists, press articles, but also the co-optation of MEPs, assistants and officials of the European External Action Service (EEAS) and within the European and global trade union confederations to get positive reports towards Qatar and to try to place knowledgeable people in the right parliamentary committees.”
    In 2022, Antonio Panzeri would have given 50,000 euros to the new general secretary of the International Trade Union Confederation, Luca Visentini, indicted and then released under conditions . Qatar has always denied any corruption in this case.

    A strange NGO

    For Belgian investigators, some NGOs of convenience could have served as channels to collect cash paid by Qatar. At the end of his mandate as an MEP, in 2019, Antonio Panzeri indeed created an association for the defense of human rights called Fight Impunity . An organization not registered in the transparency register, whose activity is questionable.

    She caught the attention of the President of the International Federation of Journalists, Dominique Pradalié, during a symposium devoted to media freedom and the protection of journalists in December 2022, in partnership with UNESCO, the research service of the European Parliament and the Jean Monnet House. “Panzeri and the other speakers knew absolutely nothing about the subject, remembers Dominique Pradalié.I found it more and more strange. In the evening, an official dinner was planned in a Parisian restaurant. I had been sent the menu: gravlax salmon, crunchy vegetables, pearl veal jus, lemon cream, crispy chocolate… I declined. We really didn’t understand what we were doing there. On the other hand, I received three reimbursement sheets: that worked!”

    Based on his contacts within the European institutions, Antonio Panzeri had succeeded in convincing several personalities to appear on the honorary committee of his NGO . Among them: the former Italian European Commissioner, Emma Bonino, the Congolese Nobel Peace Prize winner Denis Mukwege, the former High Representative of the EU for Foreign Affairs, Federica Mogherini, but also the former French Prime Minister, Bernard Cazeneuve.

    Contacted, the latter explains that he was approached three years ago by the entourage of Antonio Panzeri. “I have never met them and have not taken part in any colloquium. They used my name and that of committed and completely honorable people to carry out an unacceptable business: this is called breach of trust” , denounces today Bernard Cazeneuve who says he wants to file a complaint. For his part, the former Greek European commissioner Dimítris Avramópoulos admits having received money (60,000 euros for one year) to promote Fight Impunity. After obtaining a repentant status with the Belgian justice in exchange for a more lenient sentence, Antonio Panzeri began to confide in the investigators.
    He claims to have received a total of at least 2.6 million euros in cash, mainly from Qatar. In addition to gifts and trips, Morocco would have paid him (and Francesco Giorgi) at least 180,000 euros while a third country, Mauritania, would have given them at least 200,000 euros in cash. Under house arrest in Italy pending extradition to Belgium, Italian MP Andrea Cozzolino denies any corruption. The lawyer of the Belgian deputy Marc Tarabella affirms that the latter has never received money or gifts to monetize his opinions.

    Source

    #Qatargate #Maroc #Moroccogate #Parlement_Européen #Antonio_Panzeri #Francesco_Giorgi

  • Maroc : Maati Monjib en grève de la faim

    Tags : Maati Monjib, grève de la faim, Makhzen,

    Le Docteur Maati Monjib a entamé jeudi une nouvelle grève de la faim pour protester contre la suspension officielle de son poste de professeur d’université. L’historien et universitaire est puni pour ses prises de position justes à l’égard de la politique répressive du Makhzen.

    De sources médiatiques, M. Monjib est victime de :

    – Interdiction de quitter le territoire pour son contrôle médical en relation avec sa cardiopathie

    – Interdiction de séminaire

    – Séquestre de son compte bancaire

    – Séquestre de son véhicule avec interdiction de sa vente pour subvenir aux besoins quotidiens

    – Espionnage et filatures

    – Emprisonnement

    – Interdiction de l’exercice de ses fonctions d’enseignant universitaire

    #Maroc #Maati_Monjib

  • Bourita critiqué par Benkirane pour avoir « défendu » Israël

    Tags : Maroc, Israël, Nasser Bourita, Benkirane, PJD, Accords d’Abraham, normalisation,


    Le ministre marocain des Affaires étrangères, Nasser Bourita, a été critiqué pour avoir prétendument «défendu l’entité sioniste» lors de réunions avec des responsables africains et européens, a rapporté MEMO mercredi.

    Le Parti de la justice et du développement (PJD) a dénoncé les propos de Bourita lors d’une rencontre avec le commissaire européen au voisinage et à l’élargissement Oliver Varhelyi la semaine dernière, au cours de laquelle il a évoqué la coopération régionale tripartite et les « opportunités qu’elle accorde pour le développement entre le Maroc, la Commission européenne et Israël. »

    Le secrétaire général du PJD, Abdelilah Benkirane, a déclaré : « Alors que l’occupation israélienne poursuit son agression criminelle contre nos frères palestiniens, en particulier à Naplouse, le ministre des Affaires étrangères du Maroc apparaît comme un défenseur d’Israël ».

    Il a souligné « la position nationale qui place la cause palestinienne au même niveau que notre cause nationale », notant que « le devoir religieux, historique et humanitaire exige de redoubler d’efforts à ce stade critique de la défense de la Palestine et de Jérusalem face à l’escalade des provocations et pratiques sionistes agressives. »

    Le parti a précédemment mis en garde contre la normalisation des liens avec l’État d’occupation d’Israël et a tenté de bloquer deux projets d’accords avec Israël qui ont été approuvés par la Chambre des représentants.

    Le Maroc a accepté de rétablir des liens avec Israël en décembre 2020 en échange de la reconnaissance par les États-Unis de sa souveraineté sur le Sahara occidental, conclue la source.

    #Maroc #Israël #Accords_Abraham #Normalisation #Bourita #Benkirane #PJD

  • The U.S.-China rift is only growing wider

    Tags : USA, China, Russia, Ukraine,

    Analysis by Ishaan Tharoor

    Last month, the Chinese Foreign Ministry published a 4,000-word tract titled “U.S. Hegemony and Its Perils.” The document, which was sent out by the Chinese Embassy to journalists in Washington, including Today’s WorldView, purported to present the “relevant facts” of a near-century of American interference and meddling on the world stage. It’s a catalogue of grievances that casts the United States as a hypocritical superpower, advancing its own self-interests on the pretext of high-minded values, while leaving a trail of abuse and harm in its wake.

    Whatever the validity of these historical claims, the real Chinese animus is about the present. “Clinging to the Cold War mentality, the United States has ramped up bloc politics and stoked conflict and confrontation,” the document warned, echoing the near-constant refrain from Chinese officials about current U.S. policy.

    Just weeks prior, there had been glimmers of rapprochement between the two countries. The United States and China were readying for talks that would, in the White House’s words, help set “guardrails” on a rocky yet vital relationship. Chinese President Xi Jinping, it appeared, wanted to embark on his third term in power with a spirit of pragmatism, and had set about softening his country’s conspicuously aggressive “wolf warrior” foreign policy.

    Then a Chinese spy balloon came along and floated over the United States before getting shot down over the Atlantic Ocean. The incident seemed to close the window for a diplomatic opening and led to Secretary of State Antony Blinken scrapping a major trip to China. The days since have only seen a hardening of lines between Washington and Beijing.

    The pall over U.S.-China ties grew darker this week with official comments from Xi and Foreign Minister Qin Gang. On Monday, the Chinese president called out the United States as a rival power seeking to stymie China’s growth. The remarks, made to China’s top political advisory body during an annual legislative session, represented an unusually explicit public riposte of the United States by the Chinese leader.

    “Western countries — led by the U.S. — have implemented all-round containment, encirclement and suppression against us, bringing unprecedentedly severe challenges to our country’s development,” Xi said.

    The next day, Qin picked up the baton, pointing a finger at Washington’s supposed collision course with Beijing. “If the United States does not pump the brakes and continues to go down the wrong road, no number of guardrails will be able to stop [the relationship] from running off-road and flipping over, and it is inevitable that we will fall into conflict and confrontation,” he said at a news conference on the sidelines of China’s rubber-stamp parliament.

    White House national security spokesman John Kirby appeared to brush off Beijing’s rhetoric at a briefing Tuesday, indicating that there had been no real change in the status quo. “We seek a strategic competition with China. We do not seek conflict,” he told reporters. “We aim to compete and we aim to win that competition with China, but we absolutely want to keep it at that level.”

    Yet elsewhere in Washington, China may see a more hostile view. Last week, the new House select committee on China convened, trotting out a panel of experts who are mostly hawks on China while entertaining talk of effectively “decoupling” the world’s two largest economies. Matthew Pottinger, a former Trump administration official, told the lawmakers that they should acknowledge that China has been waging a form of a Cold War against the United States and that they themselves should not shy away from viewing the challenge posed by Beijing in such terms.

    The Chinese Communist Party “should be thought of as a hungry shark that will keep eating until its nose bumps into a metal barrier. Sharks aren’t responsive to mood music,” Pottinger said in his written testimony. “But nor do they take it personally when they see divers building a shark cage. For them it’s just business. It’s what they do. The more resolutely and unapologetically we take steps to defend our national security, the more that boundaries will be respected and the more stable the balance of power is likely to be.”

    More striking, perhaps, than this strident language is the bipartisan backing for this sort of approach toward China. In a capital marred by bitter polarization, there’s genuine consensus on the perceived threat posed by China. But a lack of rigorous high-level foreign policy debate may prove to be a problem, some analysts argue.

    “This isn’t an evidence-driven exercise to identify America’s long-term interests and how China relates to them,” a former U.S. official told Washington Post columnist Max Boot, referring to the House committee. “It is a propaganda exercise that Beijing would find easily recognizable.”

    For now, flash points abound. The United States and China see themselves at odds over the war in Ukraine, where the latter may yet choose to supply the flagging Russian war machine with lethal aid. Such a move will trigger an angry reaction from the United States and its allies, but Qin and other Chinese officials pointed to a supposed double standard, noting the United States’ long record of weapons sales to Taiwan. Tensions over the island democracy have spiked over the course of the war in Ukraine, while China’s relations with Europe have also soured as it continues to help prop up Russia’s sanctioned economy.

    Critics of Beijing’s widely derided peace plan for Ukraine see in some of its proposals — such as an end to Western military assistance to Kyiv — a template for the future conditions China may need to launch a successful invasion of Taiwan. “If Taiwan, like Ukraine, can draw on extended external military equipment, training, and real-time intelligence support, all bets are off,” wrote Craig Singleton, senior China fellow at the Foundation for the Defense of Democracies, referring to the prospects of a Chinese amphibious invasion. “And so, Beijing remains focused on degrading the ability of international actors to inject strategic risk into Chinese decision-making, as well as on exploiting cleavages among U.S. allies.”

    Other experts argue Washington needs to lower the temperature with China for its and Taiwan’s own sake. “Efforts to reduce Beijing’s sense of urgency over Taiwan could help limit the degree of China-Russia alignment, strengthening the overall U.S. strategic position,” wrote Jessica Chen Weiss, a China scholar at Cornell University. “And Taiwan needs more time to muster the resources and political will to develop an asymmetric, whole-of-society defense.”

    Ultimately, Xi and Qin’s remarks this week were as much political as they were geopolitical. Faced with a slumping economy battered by the pandemic, Xi and his cadres are attempting a sweeping overhaul of China’s financial system and government bureaucracy.

    “Xi Jinping’s comment about containment may heighten tensions with the United States, but he is mainly speaking to a domestic audience,” Andrew Collier, managing director of Hong Kong-based Orient Capital Research, told the New York Times. “He’s trying to foster the country’s high-tech firms both for economic growth and to handle decoupling at a time when China is facing severe economic headwinds. Beating the nationalist drum is a politically savvy way to achieve these goals.”

    Source

    #USA #China #Russia #Ukraine